kankakuzen

üç şey söyleyip gidicem.

birincisi bugün evde sıkıntıdan bütün koltuk aralarını, sehpa altlarını ve aklınıza gelebilicek kuytu köşe her yeri yoklayarak yoktan bir 5 lira var ettim. tam 5 lira. dile kolay. sonra o bozuklukların hepsini, ki tahmin edersiniz sayıca çok fazlalardı, götürüp bütünlettim. artık somut bir 5 liram vardı, gözümle görebiliyordum. üstünde 5 lira yazıyordu. sonra da gittim tek dakika beklemeden çatır çatır harcadım o parayı. ne mi aldım? e o da bana kalsın, hiç mi özelimiz olmayacak yahu.

ikincisi, asansör tarafından lanetlendiğimi düşünüyorum. evimde geçirdiğim 10 gündür asansöre ne zaman bakma fırsatım olsa, bu genelde binerken oluyor tahmin edersiniz ki, bir tanesi 7. katta oluyor, diğeri zemin katta. hayır hiç şikayet etmiyorum yanlış olmasın. zaten 7. katta oturuyorum. lakin bunun 1. katı var 2. katı var. 15'e kadar gidiyor canım. neden hep 7de? neyse uzun süredir bu düşünce içindeyken bugün paramı tamlatmaya gitmek için kapıdan çıktım. koridorda ilerledim. asansöre doğru gidiyorum. göstergenin birinde sıfır yazdığını gördüm, diğerinde de 10 yazıyordu. o kadar sevindim ki. çağırmak için basmaya giderken birden o 10. kattaki asansör inmeye başladı. ben daha basmamıştım. korku dolu gözlerle olacakları izlerken 7. katta durduğuna şahit olmak beni kendimden geçirdi. nasıl olur nasıl nasıl nasıl...diye sayıklanarak tam önüme gelip kapılarını açan asansöre bindim. korkudan değil de sinirden titriyordum. ve her ne ise, hala bunun açıklamasını yapabilmiş değilim. sensör falan taktılar heralde diye düşünüp bir nebze avutuyorum kendimi. bir ara yönetimle istişare etmem gereken bi konu artık bu.

üçüncüsü, sevgiyle kalın sevgili okurcuklar. mıç mıç.