kankakuzen

ilaç kutuları tersten açılır. sebebini bilmiyorum ama öyle uygun görülmüş heralde. ne zaman heycanla yeni bi ilaç alsam direk açılması gerekiyomuş gibi görünen tarafından açarım. ve akabinde acı bir manzarayla karşılaşırım. prospektüs zımbırtısı, ilacı göremiyceğim şekilde dışından doğru kıvrılmış bana bakmakta olur. ama ben naparım, hiç istifimi bozmam, snirimi bozarım. ve gerisin geri kapatırım kutuyu. yazıların daha seyrek olduğu diğer taraftan açarım ve ilacıma ulaşırım. bide kapatılan kapağın daha önce açılmış olduğu bariz bir hüzünlü duruşu vardır ki tıpta en az bir kere açıldığı belli olan kitap kapağı pskolojsi olarak adlandırılır, o konuya hiç girmemek en iyisi. hasta mıyım? yok canım